EDWARD DWURNIK
Twórczość Edwarda Dwurnika to permanentny stan roboczy.
Twórczość Edwarda Dwurnika to permanentny stan roboczy.
Urodzony w 1943 roku w Radzyminie. Studia na Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach malarstwa prof. Eugeniusza Eibischa i rzeźby prof. Jerzego Jarnuszkiewicza. Dyplom w pracowni prof. Krystyny Łady-Studnickiej w 1970 roku. W 1965 roku rozpoczął niezależny od toku studiów cykl rysunków i akwarel, a od 1966 obrazów olejnych „Podróże autostopem” – charakterystyczne widoki miast z lotu ptaka (kontynuowany do dziś). Od 1970 roku powstaje kilkanaście innych cykli malarskich, między innymi w latach 1972-1978 „Sportowcy” – jedna z najwyżej cenionych obecnie serii malarskich Dwurnika, ukazująca na poły karykaturalnie, na poły komiksowo bohaterów zwykłej PRL-owskiej codzienności.
W twórczości Dwurnika można także znaleźć obrazy niezaangażowane, np. cykl „Błękitne” (lata 90-te) to pozbawione horyzontu, bliskie abstakcji pejzaże morskie, a „Dwudziesty piąty” barwne abstrakcje w technice action painting. Inne serie to min. „Portret” (od lat 70-tych), „Robotnicy” (lata 80-te), „Niech żyje wojna!” (1991-1993), „Niebieskie miasta” (od 1993), „Diagonalne” (od 1996), „Wyliczanka” (od 1996).